This is a property of type Text.
I
IKH Dialog context 3 S3-1. +
IKH Dilemma Employer context 1 P1S3-1. +
IKH Dilemma Employer context 1 P1obsS2obs. +
IKH Dilemma PmK context 1 S1-2. +
IKH Dilemma PmK context 1 S3-1. +
IKH Dilemma PwC context 1 P1S3-1. +
IKH Dilemma PwC context 1 P1obsS2obs. +
IKH Dilemma Wekgever context 1 S1-2. +
IKH Dilemma Werkgever context 1 S1-2. +
IKH Dilemma Werkgever context 1 S3-1. +
IKH PmK TS1-1. +
Informatiekaart +
Informatiekaart kanker +
Informatiekaart kanker +
Instrumenten +
Instrumenten +
Interdisciplinair team in Diagnose situatie (Interdisciplinair team S1). +
In de vorm van een interview het wereldbeeld verkennen van een ondernemer/ontwikkelaar in de recreatie die ruime ervaring heeft in contacten met de gemeente Veere. Een interview via Teams vanwege de corona-maatregelen.
De beperkingen van zo'n digitaal gesprek zijn evident: inspelen op opmerkingen, het steekspel van de posities bepalen in een gesprek, het reageren op non-verbale communicatie; het is lastig en soms niet mogelijk. Ik moet en wil het hebben van de non-verbale accenten en daar ging het in dit gesprek (bijna) mis. Kloeg benutte zijn ruimte bij het voorstelrondje om zich (mijn beeld!) uitgebreid op de borst te kloppen voor wat hij bereikt had dankzij zijn inzicht en ondanks de gemeente Veere. Dat irriteerde me, omdat hij in mijn beleving de gemeente tekort deed en in enkele gevallen onwaarheden zat te vertellen. En ik was blijkbaar niet met het goede been uit bed gestapt. Dat hielp ook niet echt.
Een opmerking van Petra na afloop was terecht, ook over het feit dat we met z'n allen de neiging hebben steeds maar uit te leggen waarom we doen wat we doen.
Leerpunten uit het gesprek waren er voldoende. Om de belangrijkste te noemen:
- echt contact met bestuurders wordt gemist
- ambtenaren hebben onvoldoende vrijheid om een écht gesprek te voeren als gevolg van teveel sturing van 'hogerop'
- de angst lijkt te regeren
Kortom, zijn wereldbeeld van de gemeente Veere is niet bepaald positief. En op de meeste punten slaat hij de spijker op de kop. In de meeste van zijn aanbevelingen kan ik me prima vinden: houd de menselijke maat in beeld, maak meer ruimte voor informeel contact, zorg voor meer visie.
Mijn wereldbeeld van 'de ondernemer' is door Kloeg aangevuld, doordat hij (als 1 van de weinigen?) ook voor kwaliteit gaat en graag in gesprek gaat.
Wat leer ik van dit gesprek? Het bevestigt in elk geval wat ik al weet: geen beter gesprek dan een fysiek gesprek. Ik mis teveel bij Teams- of Zoomgesprekken. Ik ben daardoor niet op m'n gemak. Irritaties meteen aan de orde stellen en waardering uitspreken voor een open houding. Voel ik me te snel aangevallen als het ambtenaar-zijn weer eens op de korrel wordt genomen? Als de overheid ten onrechte de Zwarte Piet krijgt toegeschoven? Tegelijkertijd mag ik natuurlijk een onwaarheid signaleren en ter sprake brengen. Nog een les: bereid een gesprek voor; neem er tijd voor.
In de vorm van een interview het wereldbeeld verkennen van een ondernemer/ontwikkelaar in de recreatie die ruime ervaring heeft in contacten met de gemeente Veere. Een interview via Teams vanwege de corona-maatregelen.
De beperkingen van zo'n digitaal gesprek zijn evident: inspelen op opmerkingen, het steekspel van de posities bepalen in een gesprek, het reageren op non-verbale communicatie; het is lastig en soms niet mogelijk. Ik moet en wil het hebben van de non-verbale accenten en daar ging het in dit gesprek (bijna) mis. Kloeg benutte zijn ruimte bij het voorstelrondje om zich (mijn beeld!) uitgebreid op de borst te kloppen voor wat hij bereikt had dankzij zijn inzicht en ondanks de gemeente Veere. Dat irriteerde me, omdat hij in mijn beleving de gemeente tekort deed en in enkele gevallen onwaarheden zat te vertellen. En ik was blijkbaar niet met het goede been uit bed gestapt. Dat hielp ook niet echt.
Een opmerking van Petra na afloop was terecht, ook over het feit dat we met z'n allen de neiging hebben steeds maar uit te leggen waarom we doen wat we doen.
Leerpunten uit het gesprek waren er voldoende. Om de belangrijkste te noemen:
- echt contact met bestuurders wordt gemist
- ambtenaren hebben onvoldoende vrijheid om een écht gesprek te voeren als gevolg van teveel sturing van 'hogerop'
- de angst lijkt te regeren
Kortom, zijn wereldbeeld van de gemeente Veere is niet bepaald positief. En op de meeste punten slaat hij de spijker op de kop. In de meeste van zijn aanbevelingen kan ik me prima vinden: houd de menselijke maat in beeld, maak meer ruimte voor informeel contact, zorg voor meer visie.
Mijn wereldbeeld van 'de ondernemer' is door Kloeg aangevuld, doordat hij (als 1 van de weinigen?) ook voor kwaliteit gaat en graag in gesprek gaat.
Wat leer ik van dit gesprek? Het bevestigt in elk geval wat ik al weet: geen beter gesprek dan een fysiek gesprek. Ik mis teveel bij Teams- of Zoomgesprekken. Ik ben daardoor niet op m'n gemak. Irritaties meteen aan de orde stellen en waardering uitspreken voor een open houding. Voel ik me te snel aangevallen als het ambtenaar-zijn weer eens op de korrel wordt genomen? Als de overheid ten onrechte de Zwarte Piet krijgt toegeschoven? Tegelijkertijd mag ik natuurlijk een onwaarheid signaleren en ter sprake brengen. Nog een les: bereid een gesprek voor; neem er tijd voor.
In veel gevallen zal de relatie tussen patiënt en naasten veranderen, op een positieve manier, maar ook soms op een negatieve manier. De ziekte kan sluimerende, andere problemen versterken en kan nieuwe problemen geven. Alles draait vaak om de ziekte, de verwachtingen van patiënt komen niet altijd overeen met wat de naasten kunnen bieden, waardoor de druk op hen te hoog wordt. Soms groeien mensen uit elkaar.<br/> Aan de andere kant kan de relatie van de patiënt met anderen zich ook verdiepen. Mensen groeien door de ziekte weer naar elkaar toe en soms komt de steun opeens uit een onverwachte hoek. +