In contact blijven met het werk
Inleiding
Sommige patiënten blijven tijdens de behandeling in contact staan met het werk, anderen niet. Hoe dit contact verloopt hangt af van het feit of je al dan niet de reden van jouw afwezigheid meedeelde en hoe de relatie met jouw werkgever voordien was. In contact blijven met de werkvloer blijkt echter een belangrijke facilitator naar een succesvolle werkhervatting.
Waarom contact houden belangrijk kan zijn
In contact blijven met het werk kan de [null terugkeer eenvoudiger maken.]
Ervaring leert dat het in contact blijven met het werk tijdens een afwezigheid ervoor kan zorgen dat een latere terugkeer naar het werk vlotter verloopt. Collega’s en werkgever kunnen een betere planning voor de komende maanden maken en een terugkeer beter voorbereiden. Ze weten ook hoe ze jou en je nieuwe situatie het best kunnen benaderen omdat er afspraken over gemaakt werden (zie luik werkafspraken maken bij diagnose). De stap wordt voor jezelf minder groot omdat je op de hoogte bent van hetgeen er op de werkvloer leeft en de persoonlijke band met collega’s niet verbroken werd.
“Ik geloof dat je naast focussen op genezing, in contact moet blijven met je werk. Ik wilde de voeling niet verliezen en vond het goed te weten wat er leefde op het werk. Werk helpt je om op een goede manier in het leven te staan. Ik merk hoezeer werk je identiteit bepaalt. Je loopbaan heb je ook gedeeltelijk zelf in handen.”
Als de werkgever/collega’s weet hebben van de reden van jouw afwezigheid, is het [null makkelijker][sp2] om contact te houden, ook al weet je niet hoe het allemaal zal verlopen. Je kan het fijn vinden om nog een band te hebben met het werk en je kan zelf bepalen of en hoe het contact behouden blijft. Anderzijds kan je denken dat contact hebben ervoor zorgt dat collega’s denken dat je snel terug aan het werk zal zijn, terwijl je je helemaal nog niet klaar voelt om te gaan werken. [null Eventuele misverstanden daaromtrent kan je dan verduidelijken.][ST3] Kortom, je houdt op dat vlak vinger aan de pols, controle en autonomie.
“Van veel collega’s kreeg ik bloemen, kaartjes, troostende sms’jes of chats via Facebook. Mijn collega die verantwoordelijk was voor de loonverwerking belde me regelmatig om me een hart onder de riem te steken. Zij bracht ook alle administratie in orde. Samen met twee andere collega’s die ook borstkanker hadden, bedankten we haar met een bloemetje. Ook de verantwoordelijke van de nieuwe entiteit ben ik dankbaar omdat ze regelmatig op bezoek kwam. Zij was volledig op de hoogte en wist hoe ik me voelde. Zij bleef geloven in mijn capaciteiten en was blij dat ik haar team kwam versterken.”
Wat als je werkgever en/of collega’s niet op de hoogte zijn van jouw diagnose?
Mogelijks maak/te je de keuze om je diagnose niet op het werk mee te delen. Dan kan contact met het werk voor jou moeilijk zijn. Collega’s sturen je misschien berichten waarop je niet goed weet hoe te antwoorden. Je werkgever stelt misschien vragen over de duur van de periode van afwezigheid, waarop je zelf het antwoord (nog) niet weet. Dit kan zorgen voor een moeilijke situatie en eventueel frustraties op het werk, die ertoe kan leiden dat je verder verwijderd raakt van het werk.
“Had ik een goede voorbereiding gehad dan was dat beter geweest. De communicatielijnen open houden zou ervoor gezorgd hebben dat er meer begrip was op mijn werk”
Tips & tricks
Denk na over wat je wil
Wil je in contact blijven? [null Hoe wil je in contact blijven?][ST4] Verkies je het contact met één (vertrouwens)persoon of mag gelijk wie je gelijk wanneer contacteren? Wil je de nieuwsbrief nog ontvangen? Uitgenodigd worden op etentjes? Hoe mogen ze jou contacteren? Via mail, sms, whatsapp, telefonisch,…?
“Ook ben ik toen een keer naar mijn collega’s teruggegaan om samen met elkaar allemaal te lunchen. De eerste keer was dat op 9 januari, ik weet dat nog. Ja, het normale leven even terug hervatten. Dat was vooral tof. Ze sturen ook berichtjes.”
Maak [null werkafspraken]
Als je bij de start van je afwezigheid, afspraken maakte over hoe je graag contact wilde houden, is het makkelijker om daar later op terug te vallen mocht dit nodig zijn. Je kan dan eventueel aangeven wat er gewijzigd voor jou gewijzigd mag worden.
Vb. Misschien heb je een zwaardere periode en wens je even geen of minder contact.
Wees open in je communicatie en kies zelf met wie je wil communiceren over wat. Leg niet enkel het initiatief bij de collega’s of leidinggevende maar laat ook zelf regelmatig iets van je horen. Misschien word je uitgenodigd voor een informeel werkmoment en wordt op die manier het vriendschappelijk contact behouden. [null Open communicatie zorgt voor duidelijke verwachtingen, waarbij je twijfels en kwetsbaarheid kan uiten.]
“Met mijn manager had ik af en toe contact. Ik stuurde een berichtje en zij stuurde een berichtje terug. Zij nam ook wel soms initiatief om iets van mij te horen van ja, hoe gaat het nog, en is ook wel ne keer langs geweest.”
Vraag ondersteuning via een tussenpersoon
Praat over de moeilijkheden die je verwacht bij het in contact blijven met je werkgever, je collega’s klanten, … Vind je het zelf moeilijk om de stap te zetten en het eerste contact opnieuw te leggen tijdens je periode van afwezigheid dan kan een tussenpersoon soelaas bieden. Deze tussenpersoon fungeert dan als link tussen jou en wie, wat er zich op je werk afspeelt, een buffer en/of filter voor prikkels. Die tussenpersoon kan een collega zijn die je vertrouwt, een jobcoach [null en/of arts (behandelend arts, huisarts) of zorgprofessional (onco-coach, onco-verpleegkundige, psycholoog, kinesist, ergotherapeut,…).] [sp7] Als het contact met je werk moeilijk is voor jou, dan kan het interessant zijn om er met een jobcoach over te praten. Die kan, als je dat wilt, ook als tussenpersoon fungeren en het eerste contact tot stand brengen. Ondersteuning van een jobcoach kan je aanvragen via VDAB/ GTB.
Tools
- Folder Vlaams patiëntenplatform ‘Wat als je na ziekte terug aan de slag wil? Communicatietips voor werknemers’
- Werkboek RTW na kanker