Relatie mossel- en zeewierteelt

Figuur 1: Theoretisch concept van de relaties tussen zeewier- en mosselteelt.

Theoretisch beïnvloeden zeewierkweek en mosselkweek elkaar positief en/of negatief, via de onderstaande mechanismen:

Positieve feedback :

1. Mosselen filtreren microalgen en andere deeltjes uit het water en maken daardoor het water helderder (verbeterd lichtklimaat) waardoor er meer licht doordringt in het water en de zeewieren beter groeien;
2. Mosselen scheiden o.a. ammonium uit in opgeloste vorm (excretie) en dit nutriënt kan direct gebruikt worden voor groei van zeewieren;
3. Mosselen scheiden onverteerde deeltjes als faeces uit, dat naar de bodem zakt en daar afbreekt tot nutriënten die weer gebruikt worden door zeewieren;
4. Zeewier neemt CO₂ op en verhoogt daarmee de pH van het water (minder verzuring), waardoor mogelijk een dikkere mosselschelp groeit en de kwaliteit van de mosselen verbeter;
5. Zeewier produceert zuurstof, wat een positieve invloed heeft op de groei van de mosselen.

Negatieve feedback:

1. Lijnen met zeewier remmen de stroming af (< hydrodynamica) en daarmee de aanvoer van microalgen, waardoor er minder voedsel voor mosselen beschikbaar is. Dit kan resulteren  in een verminderde groei van de mosselen;
2. Zeewier gebruikt aanwezige nutriënten stikstof (N) en fosfor (P) op de productielocatie. Het concurreert daarmee met de natuurlijke groei van microalgen, die het voedsel voor de mosselen zijn;
3. Meer zeewier op een productielocatie van mosselen kan leiden tot meer aangroei op de mosseltouwen;
4. Mosselzaadval op het zeewier;
5. Beschaduwing door mosselen van zeewier geeft een verminderde groei.