Changing Insights
Het stellen van de 12/24 (is & zou moeten zijn-) vragen is geen oefening waarin op een mechanische wijze elk vakje van de tabel wordt ingevuld. Het is een proces van kritische reflectie waarbij inzichten van een belanghebbende invloed hebben op de inzichten van andere belanghebbenden, omdat zaken net vanuit een ander gezichtspunt en vanuit een ander waardesysteem kunnen worden beschouwd. Kritische reflectie is daarmee een instrument voor een dialoog tussen belanghebbenden. Het proces van het (opnieuw) in acht nemen van grensoordelen wordt in CSH vormgegeven met de eeuwige driehoek (eternal triangle) (zie figuur).
Posing the 12/24 (as-is & as-it-should-be) questions is not an exercise in which each box in the table is ticked automatically. It is a process of critical reflection in which one stakeholder’s insights influence the insights of the others, because things can be regarded from a different point of view or other value system. This makes critical reflection an instrument for a dialogue between stakeholders. The process of (once again) taking boundary judgements into account is visualised in CSH with the eternal triangle (see Figure 1).
In CSH wordt een systeem volgens de interpretatie van een belanghebbende beschreven aan de hand van grensoordelen. Een grensoordeel wordt gevormd door objectieve, waarneembare feiten en door waarden die belanghebbenden hanteren. Grensoordelen, feiten en waarden hebben allemaal een wisselwerking op elkaar. Een ervaren beoefenaar van CSH zal dan ook bij elke verandering van een van deze drie aspecten de andere twee aspecten opnieuw in beschouwing nemen. Belanghebbenden in dit proces zullen gaan inzien dat hun feiten en waarden relatieve begrippen zijn. Andere belanghebbenden kunnen net zo geldige, maar andere feiten en normen hanteren, afhankelijk van hun grensoordelen. Dit gegeven verschaft de weg naar een constructieve dialoog tussen belanghebbenden. Al itererend, met gebruik van het eeuwigedriehoekinstrument, kan in gezamenlijkheid worden gezocht naar verbeteringen in situaties met uiteindelijk gedeelde, of op zijn minst wederzijds gerespecteerde, grensoordelen met bijbehorende feiten en waarden.
In CSH, a system is described according to a stakeholder’s interpretation, by means of boundary judgements. A boundary judgement is formed by objective, perceptible facts and stakeholders’ values. Boundary judgements, facts and values all interact with each other. An experienced CSH user will regard the other two aspects anew when one of them undergoes a change. Stakeholders in this process will get to see that their facts and values are relative notions. Other stakeholders can use equally valid, but different facts and values, depending on what their boundary judgements are. This truth paves the way to a constructive dialogue between stakeholders. With an iterative approach, using the eternal triangle instrument, a joint search can be made for improvements for situations by means of, eventually shared, or at least respected, boundary judgements and the facts and values that come with them.
Een herkenbaar voorbeeld is het buiten beschouwing laten van een groep belanghebbenden. Zo wordt in het onderwijs lang niet altijd gevraagd naar de inzichten van leerkrachten en leerlingen. Er wordt gesproken over anderen in plaats van met anderen. Worden die groepen wel meegenomen, dan kunnen standpunten gaan schuiven. Een willekeurig voorbeeld, op de praktijk gestoeld, is dat onderwijsdeskundigen overtuigd kunnen zijn dat het leerproces van leerlingen minutieus moet worden gevolgd, terwijl leerkrachten uit ervaring weten dat meer toetsen niet noodzakelijkerwijs leidt tot beter onderwijs.
Kortom, het betrekken van andere belanghebbenden kan leiden tot andere grensoordelen, met als gevolg dat andere feiten en waardeoordelen moeten worden meegenomen in de dialoog tussen de betrokkenen.
In het geval van het monitoren van leerlingen kunnen naast de harde cijfers afkomstig uit schriftelijke toetsen ook de bevindingen van leerkrachten als feitenmateriaal worden beschouwd. Het waardesysteem is dan niet alleen meer gebaseerd op objectief vastgestelde feiten (meten is weten), maar uitgebreid met andere waardeoordelen die een meer compleet beeld geven (bijvoorbeeld de thuissituatie van een leerling en de gevolgen daarvan op de prestaties).
An easily recognizable example is not taking into account a group of stakeholders. In educational environments, teachers’ and students’ insights are not always considered, for example. People speak about others, instead of with others. If these groups are included, points of view can start shifting. A random example from practice, is that educationalists can be convinced that the students’ educational process must be tracked at every single stage, while teachers know from experience that more testing does not necessarily lead to better education.
In short, involving different stakeholders can lead to different boundary judgements. As a result, different facts and value judgements will have to be included in the dialogue between stakeholders.
In the case of student monitoring, teacher’s findings can be seen as factual material, just like hard numbers from written tests. The value system will then no longer just be based on objectively determined facts (the numbers tell the tale), but will be expanded with different value judgements that offer a more complete picture (for example: a student’s home situation and its effect on performance).
Dit is een beveiligde pagina.