In grote delen van de Zuidwestelijke Delta is geen aanvoer van extern zoet water mogelijk. Het zoete grondwater is alleen beschikbaar in de duinen, kreekruggen en in dunne regenwater-lenzen in de polders. Hierdoor is de zoetwaterbeschikbaarheid in de wortelzone van deze gebieden afhankelijk van het neerslagoverschot en van nalevering vanuit het grondwater. Het systeem zonder externe aanvoer is kwetsbaar voor droge periodes, die in de toekomst alleen maar zullen toenemen. Om de zoetwatervoorziening minder afhankelijk te laten zijn van (extreme) weersomstandigheden, zijn op termijn maatregelen nodig om de zoetwaterbeschikbaarheid tijdens droge tijden op robuuste wijze te garanderen. Hier wordt de focus gelegd op het bergen van overtollig zoet water in de ondergrond, om dit zoete (grond)water in een latere fase weer te onttrekken, c.q. te gebruiken.
Een deel van Zeeland krijgt zoet water aangevoerd vanuit de grote rivieren, namelijk Tholen, Sint Philipsland en de Reigersbergsche polder in het oosten van Zuid-Beveland. Voor dit gebied is de verdeling van rivierwater in tijden van gering aanbod van belang. Afspraken hierover zullen worden vastgelegd in het zogenaamde Waterbeschikbaarheid als onderdeel van de Deltabeslissing Zoetwater. Dit is primair een beslissing van het Rijk maar de regionale uitwerking doen de provincies. (https://www.zeeland.nl/water/zoet-water)