Bugel
Formele omschrijving
De bugel, of Flügelhorn voor mensen die deze naam liever gebruiken, is een belangrijk instrument voor de fanfare. In de Lage Landen gebruikt dit blaasorkest in de originele bezetting de bugel op dezelfde manier als het harmonieorkest de klarinetten, of het symfonieorkest de violen. De bugel heeft een ronde klank door de conische bouw, die door Adolphe Sax werd toegepast om de saxhoornfamilie te ontwerpen, hetgeen in de negentiende eeuw als gevolg had dat heel veel blaasorkesten ontstonden. De saxhoornfamilie produceerde een warme, homogene klank, en de bereikbaarheid van het instrument- het was in verhouding redelijk goedkoop - stimuleerde velen tot het oprichten van plaatselijke muziekverenigingen en kapellen.
In de tweede helft van de 20ste eeuw verloor de bugel onder invloed van de Engelse brassbands terrein aan de cornet. In de brassbandbezetting vinden we slechts één bugel of flugelhorn, die qua klank dienst doet als hoogste hoorn en aansluit bij de althoorns, en vaak lyrische solo's te vertolken krijgt. Net als de andere koperen blaasinstrumenten is de bugel een transponerend instrument, dat in Bb is gestemd. In vroeger tijden vonden we ook de hoge Eb-bugel, maar deze is vaak ook verdrongen door de Eb-cornet omdat deze iets stabieler in toonvorming is. (Bron: ZB)
Catalogus: Bladmuziek (, ); Boek (, )
Schema: Muziek VN,
Context: Instrumenten
Overkoepelend: TMZK Saxhoorn
Verwant: TMZK Bugelist
Referenties
- ZB, (personal website), 2017.
- Adolphe Sax, Wikipedia, 2016.