This is a property of type Text.

20 pagina’s gebruiken deze eigenschap.
K
Beeldvormend onderzoek waarbij wordt gebruikgemaakt van teruggekaatste ultrasone trillingen. De terugkaatsing wordt beïnvloed door dichtheid van de tussenliggende materie. Deze methode (vergelijkbaar met radarpeiling) toont structuren met een omvang van enkele millimeters onder voorwaarde dat de weefsels ultrageluid anders reflecteren of absorberen. Afgrenzing van verschillende weefsels of organen is alleen mogelijk als er een overgang in akoestische impedantie tussen bestaat of als de dichtheid of aard van verstrooiende structuren in de weefsels verschilt. Op overgangen met grote verschillen in akoestische impedantie, zoals bij bot of bij lucht in longen of darmen, worden geluidsgolven echter vrijwel volledig gereflecteerd, waardoor de achterliggende structuren niet zichtbaar kunnen worden gemaakt. Echografie heeft dus haar eigen indicaties, hoewel er een zekere overlapping is met andere beeldvormende technieken. Belangrijkste voordelen zijn de gemakkelijke en snelle toepasbaarheid, het ontbreken van ioniserende straling of andere nadelige effecten en de lage kosten bij een betrekkelijk hoge diagnostische opbrengst. De structuren kunnen zonder superpositie in alle gewenste vlakken worden afgebeeld, waardoor een goed ruimtelijk inzicht kan worden verkregen. Onderzoekskwaliteit wordt echter sterk beïnvloed door deskundigheid en ervaring van de onderzoeker, die diagnose stelt tijdens onderzoek en dus niet later, op gefotografeerde monitorbeelden. Een ander bezwaar is dat lang niet alle gebieden (bot, lucht) in het lichaam goed kunnen worden bereikt en dat vet een verstrooiing van de geluidsbundel veroorzaakt, waardoor bij obese patiënten de beeldkwaliteit vaak suboptimaal (ondermaats) is. Voorbeeld van toepassing is visualiseren en cytologische punctie uit subpleuraal gelegen tumoren en supraclaviculaire lymfeklieren. (Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Opzettelijk levensbeëindigend handelen door een ander dan de betrokkene, maar wel op diens verzoek. Strafbaar, tenzij door een arts uitgevoerd en is voldaan aan bepaalde zorgvuldigheidseisen, geregeld via de wetgeving inzake euthanasie (Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding, 2002). De wet stelt (per 2011) diverse zorgvuldigheidseisen: 1) arts moet overtuiging hebben gekregen dat er sprake is van vrijwillig en weloverwogen verzoek door de patiënt 2) arts moet overtuiging hebben gekregen dat er sprake is van uitzichtloos en ondraaglijk lijden van de patiënt 3) arts heeft de patiënt voorgelicht over de situatie waarin deze zich bevindt en over diens vooruitzichten 4) arts is met de patiënt tot de overtuiging gekomen dat er voor de situatie waarin deze zich bevindt geen redelijke andere oplossing is 5) arts heeft ten minste één andere, onafhankelijke arts geraadpleegd, die de patiënt heeft gezien en schriftelijk een oordeel heeft gegeven over de zorgvuldigheidseisen zoals bedoeld in de onderdelen 1 tot en met 4 6) arts heeft de levensbeëindiging of hulp bij zelfdoding medisch zorgvuldig uitgevoerd. Euthanasie geschiedt gewoonlijk door middel van toediening van een euthanaticum. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Schriftelijke verklaring waarmee iemand aangeeft in welke situatie hij/zij wil dat de arts euthanasie bij hem/haar uitvoert. In de Euthanasiewet wordt deze verklaring als zodanig erkend. Een zowel mondeling als schriftelijk verzoek legitimeert de arts het [https://www.nvve.nl/onze-diensten/wilsverklaringen-van-de-nvve/wilsverklaringeneuthanasieverzoek euthanasieverzoek] in te willigen. Een arts is hiertoe nooit verplicht en mag uitsluitend [[KNKR Euthanasie|euthanasie]] uitvoeren met inachtneming van de in de wet genoemde zorgvuldigheidseisen. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Paramedicus die bevoegd is tot het uitoefenen van [[KNKR Fysiotherapie|fysiotherapie]]. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Paramedische discipline die zich bezighoudt met de behandeling van standsafwijkingen en overige klachten van het steun- en bewegingsapparaat, onder andere door middel van systematische lichaamsoefeningen. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Iedere activiteit die mensen helpt bij zingeving en levensbeschouwing. In de gezondheidszorg, bij defensie en bij justitie in Nederland is geestelijke verzorging de begeleiding die geboden wordt door een functionaris, de geestelijk verzorger, die daarvoor is aangesteld. Institutionele begeleiding bij zingeving wordt traditioneel verleend door levensbeschouwelijke instituten, zoals kerken. Voor mensen die niet in hun gewone leefsituatie waren, waren er speciale pastores (aalmoezeniers of rectoren), predikanten, raadslieden, die ervoor zorgden dat hun werk een vaste plaats kreeg in organisaties. (Bron: [https://nl.wikipedia.org/wiki/Geestelijke_verzorging Wikipedia])  +
Geheel van maatregelen ter verbetering en instandhouding van de gezondheid van patiënten, in het bijzonder geneeskundige behandeling en verpleging. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Specialist op het gebied van haarwerk en pruik. (Bron: [http://www.dezb.nl/home.html ZB - Planbureau])  +
Een [[KNKR Bijwerking|bijwerking]] van [[KNKR Chemo|chemotherapie]] die minder vaak voorkomt, is het hand-voetsyndroom. Dit syndroom ontstaat voornamelijk bij het gebruik van capecitabine. U kunt last hebben van: jeuk, roodheid, pijn of gevoeligheid, zwelling, schilferende of vervellende huid, blaren, infecties van de huid of de nagels. Krijgt u last van deze klachten, meld dit dan aan uw arts. Soms is het nodig de dosering (tijdelijk) te stoppen of te verlagen. (Bron: [https://www.kanker.nl/bibliotheek/chemotherapie/bijwerkingen/5329-hand-voetsyndroom Stichting kanker.nl])  +
Wetenschap die zich bezighoudt met de fysiologie en de pathologie van het bloed en de bloedbereidende organen. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Algemene aanduiding voor ‘tumor in de hersenen’. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Beoefenaar van de [[KNKR Homeopathie|homeopathie]]. (Bron: [http://www.dezb.nl/home.html ZB - Planbureau])  +
Complementaire, niet algemeen erkende geneeswijze, begin 19e eeuw in Duitsland door [https://nl.wikipedia.org/wiki/Samuel_Hahnemann Christian Friedrich Samuel Hahnemann] ontwikkeld (publicatie in 1810: ''Organon der rationellen Heilkunde''). Gebaseerd op het principe ''similia similibus curentur'' (laat het gelijke met het gelijke worden behandeld): een stof die in hoge dosering de ziekte veroorzaakt, geneest diezelfde ziekte bij gebruik in zeer lage dosering. Homeopathische middelen zijn afgeleid van stoffen die in de natuur voorkomen (planten, mineralen) en zouden het aangeboren genezende vermogen van het lichaam stimuleren. Hoe sterker de verdunning van het middel, des te sterker wordt de uitwerking ervan geacht. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Arts, gespecialiseerd in de huisartsgeneeskunde. Dit is het medisch specialisme met betrekking tot de preventieve en curatieve eerstelijnsgezondheidszorg waarin de voortdurende, integrale en persoonlijke zorg voor de gezondheid van patiënt en diens leefomgeving (bijvoorbeeld het gezin) centraal staat. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Plaats waar huisartsenpraktijk gevestigd is. Alleen toegankelijk voor dringende gevallen 's avonds en in het weekend. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Het organiseren en/of geven van zorg aan daartoe behoeftige personen. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Een inloophuis is een meestal publiekelijk, vrij toegankelijke ruimte voor een specifieke doelgroep om tegemoet te komen aan behoeften van deze doelgroep. Er zijn in Nederland inloophuizen voor heel verschillende doelgroepen, bijvoorbeeld psychiatrische patiënten, kankerpatiënten, bepaalde groepen ouderen of thuis- of daklozen. In inloophuizen kunnen activiteiten worden georganiseerd zoals informatieoverdracht, creativiteitssessies, bewegingsactiviteiten. Tevens kan in de huiskamer of ontmoetingsruimte of in counseling- en zelfhulpgroepen over persoonlijke problemen worden gepraat. Deze inloophuizen bestaan vaak alleen maar dankzij sponsors en/of ondersteuning van en door vrijwilligers. Ze zijn vaak gevestigd in voorzieningen met een maatschappelijke of welzijnsfunctie zoals buurthuizen en dagactiviteitencentra. (Bron: [https://nl.wikipedia.org/wiki/Inloophuis Wikipedia])  +
Ruimte in [[KNKR Ziekenhuis|ziekenhuis]] die is gepland en georganiseerd om door middel van een efficiënte groepering van apparatuur, intensivisten als gespecialiseerde artsen en ic-verpleegkundigen het functioneren van vitale organen van ernstig zieke patiënten te bewaken en in stand te houden totdat minder intensieve zorg geboden is. Aanduiding ‘beademingsafdeling’ dekt niet alle toegepaste technieken en is hierdoor verouderd. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Specialist voor interne geneeskunde. Dit is het geneeskundig specialisme dat zich bezighoudt met ziekten van de inwendige organen en met algemene ziekten. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +
Haarverlies en kaalheid zijn veelvoorkomende klachten, de prevalentie van alopecia androgenica loopt bij mannen min of meer parallel met de leeftijd: 30% bij 20-30-jarigen, 40% bij 30-40-jarigen enzovoort. Alopecia areata wordt gezien bij 1-3 per 1000 mensen per jaar. Komt evenveel voor bij mannen als bij vrouwen, op alle leeftijden en met een piek rond de jongvolwassen leeftijd. Androgene alopecia is een fysiologische vorm van alopecia van het behaarde hoofd bij mannen (soms ook bij vrouwen). Familiaire predispositie en androgene hormonen spelen een belangrijke rol in de pathogenese. Bij alopecia areata is de oorzaak onbekend. Er is een associatie met atopie, endocriene stoornissen en auto-immuunziekten. Bij een anageen effluvium is de mitoseactiviteit in de haarfollikels door diverse oorzaken (bijvoorbeeld röntgenstralen, cytostatica) beschadigd, waardoor binnen 1 tot 3 weken 80-90% van het haar uitvalt. Bij een telogeen effluvium (bijvoorbeeld na een koortsende ziekte, operatie of zwangerschap) is de noxe minder groot. Een groot aantal follikels beëindigt de anagene fase en komt min of meer gelijktijdig in de telogene staat, waardoor 2-6 maanden later diffuse haaruitval optreedt. Meestal betreft het minder dan 50% van het haar, zodat geen duidelijk zichtbare kaalheid ontstaat. (Bron: Pinkhof Geneeskundig woordenboek (Red. Jannes van Everdingen, Arnoud van den Eerenbeemt, 2012))  +