This is a property of type Text.
I
Instrumenten +
Interdisciplinair team in Diagnose situatie (Interdisciplinair team S1). +
In de vorm van een interview het wereldbeeld verkennen van een ondernemer/ontwikkelaar in de recreatie die ruime ervaring heeft in contacten met de gemeente Veere. Een interview via Teams vanwege de corona-maatregelen.
De beperkingen van zo'n digitaal gesprek zijn evident: inspelen op opmerkingen, het steekspel van de posities bepalen in een gesprek, het reageren op non-verbale communicatie; het is lastig en soms niet mogelijk. Ik moet en wil het hebben van de non-verbale accenten en daar ging het in dit gesprek (bijna) mis. Kloeg benutte zijn ruimte bij het voorstelrondje om zich (mijn beeld!) uitgebreid op de borst te kloppen voor wat hij bereikt had dankzij zijn inzicht en ondanks de gemeente Veere. Dat irriteerde me, omdat hij in mijn beleving de gemeente tekort deed en in enkele gevallen onwaarheden zat te vertellen. En ik was blijkbaar niet met het goede been uit bed gestapt. Dat hielp ook niet echt.
Een opmerking van Petra na afloop was terecht, ook over het feit dat we met z'n allen de neiging hebben steeds maar uit te leggen waarom we doen wat we doen.
Leerpunten uit het gesprek waren er voldoende. Om de belangrijkste te noemen:
- echt contact met bestuurders wordt gemist
- ambtenaren hebben onvoldoende vrijheid om een écht gesprek te voeren als gevolg van teveel sturing van 'hogerop'
- de angst lijkt te regeren
Kortom, zijn wereldbeeld van de gemeente Veere is niet bepaald positief. En op de meeste punten slaat hij de spijker op de kop. In de meeste van zijn aanbevelingen kan ik me prima vinden: houd de menselijke maat in beeld, maak meer ruimte voor informeel contact, zorg voor meer visie.
Mijn wereldbeeld van 'de ondernemer' is door Kloeg aangevuld, doordat hij (als 1 van de weinigen?) ook voor kwaliteit gaat en graag in gesprek gaat.
Wat leer ik van dit gesprek? Het bevestigt in elk geval wat ik al weet: geen beter gesprek dan een fysiek gesprek. Ik mis teveel bij Teams- of Zoomgesprekken. Ik ben daardoor niet op m'n gemak. Irritaties meteen aan de orde stellen en waardering uitspreken voor een open houding. Voel ik me te snel aangevallen als het ambtenaar-zijn weer eens op de korrel wordt genomen? Als de overheid ten onrechte de Zwarte Piet krijgt toegeschoven? Tegelijkertijd mag ik natuurlijk een onwaarheid signaleren en ter sprake brengen. Nog een les: bereid een gesprek voor; neem er tijd voor.
In de vorm van een interview het wereldbeeld verkennen van een ondernemer/ontwikkelaar in de recreatie die ruime ervaring heeft in contacten met de gemeente Veere. Een interview via Teams vanwege de corona-maatregelen.
De beperkingen van zo'n digitaal gesprek zijn evident: inspelen op opmerkingen, het steekspel van de posities bepalen in een gesprek, het reageren op non-verbale communicatie; het is lastig en soms niet mogelijk. Ik moet en wil het hebben van de non-verbale accenten en daar ging het in dit gesprek (bijna) mis. Kloeg benutte zijn ruimte bij het voorstelrondje om zich (mijn beeld!) uitgebreid op de borst te kloppen voor wat hij bereikt had dankzij zijn inzicht en ondanks de gemeente Veere. Dat irriteerde me, omdat hij in mijn beleving de gemeente tekort deed en in enkele gevallen onwaarheden zat te vertellen. En ik was blijkbaar niet met het goede been uit bed gestapt. Dat hielp ook niet echt.
Een opmerking van Petra na afloop was terecht, ook over het feit dat we met z'n allen de neiging hebben steeds maar uit te leggen waarom we doen wat we doen.
Leerpunten uit het gesprek waren er voldoende. Om de belangrijkste te noemen:
- echt contact met bestuurders wordt gemist
- ambtenaren hebben onvoldoende vrijheid om een écht gesprek te voeren als gevolg van teveel sturing van 'hogerop'
- de angst lijkt te regeren
Kortom, zijn wereldbeeld van de gemeente Veere is niet bepaald positief. En op de meeste punten slaat hij de spijker op de kop. In de meeste van zijn aanbevelingen kan ik me prima vinden: houd de menselijke maat in beeld, maak meer ruimte voor informeel contact, zorg voor meer visie.
Mijn wereldbeeld van 'de ondernemer' is door Kloeg aangevuld, doordat hij (als 1 van de weinigen?) ook voor kwaliteit gaat en graag in gesprek gaat.
Wat leer ik van dit gesprek? Het bevestigt in elk geval wat ik al weet: geen beter gesprek dan een fysiek gesprek. Ik mis teveel bij Teams- of Zoomgesprekken. Ik ben daardoor niet op m'n gemak. Irritaties meteen aan de orde stellen en waardering uitspreken voor een open houding. Voel ik me te snel aangevallen als het ambtenaar-zijn weer eens op de korrel wordt genomen? Als de overheid ten onrechte de Zwarte Piet krijgt toegeschoven? Tegelijkertijd mag ik natuurlijk een onwaarheid signaleren en ter sprake brengen. Nog een les: bereid een gesprek voor; neem er tijd voor.
In veel gevallen zal de relatie tussen patiënt en naasten veranderen, op een positieve manier, maar ook soms op een negatieve manier. De ziekte kan sluimerende, andere problemen versterken en kan nieuwe problemen geven. Alles draait vaak om de ziekte, de verwachtingen van patiënt komen niet altijd overeen met wat de naasten kunnen bieden, waardoor de druk op hen te hoog wordt. Soms groeien mensen uit elkaar.<br/> Aan de andere kant kan de relatie van de patiënt met anderen zich ook verdiepen. Mensen groeien door de ziekte weer naar elkaar toe en soms komt de steun opeens uit een onverwachte hoek. +
Het is belangrijk dat de patiënt inzicht heeft in het traject dat wordt doorlopen.Het is lastig om dit inzicht te krijgen. In het begin van de ziekte is het moeilijk te voorspellen hoe het traject verder gaat verlopen. De patiënt is met name op zoek naar de samenhang tussen het formele medische traject en de meer informele zorg en aandacht. In het begin van het traject gaat het vaker over het medische, later komen er andere dingen bij. Iedere patiënt heeft andere behoeften over de mate van inzicht in wat er komen gaat. +
J
Jobcoach in Voorbereiding terugkeer naar werkplek (Sick leave counselor P2obsS3obs). +
K
In deze situatie heb ik nieuwe competenties geoefend en lessen kunnen trekken, naast het werken aan de maatschappelijke opgave. Belangrijkste inzichten: de financiële situatie is onderdeel van de werkelijkheid, van de (maatschappelijke) opgave! "Vanuit ogenschijnlijke tegenstellingen wordt beweging gecreëerd". Dat is binnen het actieplan tekorten jeugdhulp zichtbaar geworden. Ook het inzicht dat het organiseren van mijn eigen maatschappelijke druk bijdraagt aan het gesprek met de gemeenteraad over én de financiële opgave, én de gewenste transformatiedoelen. +
Inzicht: in deze situatie hebben we nog niet bereikt dat we de stap gezet hebben van 'doen we de dingend goed' naar 'doen we gezamenlijk de goede dingen'. Uiteindelijk hebben de inzichten in deze situatie er wel aan bijgedragen dat er een actieplan is ontwikkeld met brede steun van betrokken stakeholders dat omgaat met de situatie (neerwaarts bijstellen van de financiën) maar ook recht doet aan de gewenste transformatiedoelen (doen we de goede dingen?). +
Inzicht in de belangen en overtuigingen van de betrokkenen. Waar op het eerste gezicht de raadsleden aansturen op het verminderen van het tekort jeugdhulp, blijkt na het voeren van de dialoog dat zij ook oog hebben voor de transformatie die we willen realiseren binnen de jeugdhulp. Dit is als zodanig ook opgenomen in het amendement dat de raad heeft aangenomen op de bestuursopdracht 'aanpak tekorten jeugdhulp'. +
In deze situatie heb ik nieuwe competenties geoefend en lessen kunnen trekken, naast het werken aan de maatschappelijke opgave. Belangrijkste inzichten: de financiële situatie is onderdeel van de werkelijkheid, van de (maatschappelijke) opgave! "Vanuit ogenschijnlijke tegenstellingen wordt beweging gecreëerd". Dat is binnen het actieplan tekorten jeugdhulp zichtbaar geworden. Ook het inzicht dat het organiseren van mijn eigen maatschappelijke druk bijdraagt aan het gesprek met de gemeenteraad over én de financiële opgave, én de gewenste transformatiedoelen. +
Inzicht in de belangen en overtuigingen van de betrokkenen. Waar op het eerste gezicht de raadsleden aansturen op het verminderen van het tekort jeugdhulp, blijkt na het voeren van de dialoog dat zij ook oog hebben voor de transformatie die we willen realiseren binnen de jeugdhulp. Dit is als zodanig ook opgenomen in het amendement dat de raad heeft aangenomen op de bestuursopdracht 'aanpak tekorten jeugdhulp'. +
Inzicht: in deze situatie hebben we nog niet bereikt dat we de stap gezet hebben van 'doen we de dingend goed' naar 'doen we gezamenlijk de goede dingen'. Uiteindelijk hebben de inzichten in deze situatie er wel aan bijgedragen dat er een actieplan is ontwikkeld met brede steun van betrokken stakeholders dat omgaat met de situatie (neerwaarts bijstellen van de financiën) maar ook recht doet aan de gewenste transformatiedoelen (doen we de goede dingen?). +
Een (ex)kankerpatiënt is altijd onzeker over de toekomst en voelt zich kwetsbaar. Elk pijntje kan betekenen dat de ziekte terug is gekomen en de periodieke controles zijn stressvolle gebeurtenissen. +
L
Law Poortwachter in Evaluatie eerste ziektejaar (Law Poortwachter P3S3). +
Law Poortwachter in Gesprek bedrijfsarts (Law Poortwachter P1S3-3). +
Law Poortwachter in Gesprek bedrijfsarts eerste jaar ziek (Law Poortwachter P3S5). +
Law Poortwachter in Relatie met werkgever (Law Poortwachter P2S3-3). +
Law Poortwachter in Tweede spoor traject (Law Poortwachter P3S9). +
M