IKH S0/nl-informal

DIAGNOSE DOOR BEHANDELEND ARTS

Heb je gesproken met je behandelend arts over de impact van je diagnose op je werk?

Kaart het gerust aan in een volgend gesprek met je behandelend arts. Werk is immers een cruciaal onderdeel van gezondheid. Het is een bron van betekenisgeving, sociale contacten, zorgt voor structuur enz.

“mijn job is deel van mijn identiteit”

“het werk biedt mij houvast; die dagelijkse routine is een bron van structuur.”

“Werk biedt mij enige afleiding; het is fijn om eens een babbel over iets anders te hebben.”

“Ik ben meer dan een zieke persoon. Ik kan wel degelijk nog dingen. Als ik werk, heb ik het gevoel dat ik nog meetel.”

“Werk is voor mij een link met het normale leven.”

Voor sommigen is het mogelijk om te blijven werken tot de behandeling start als men zich nog goed voelt.

“Ik voelde me nog niet ziek. Het is pas als de chemo startte dat ik klachten begon te hebben. Om die reden heb ik nog even doorgewerkt.”

Er zijn zelfs mensen die blijven werken tijdens de chemobehandeling. Dit vergt dan natuurlijk de nodige flexibiliteit van je werkgever en is op voorwaarde dat je daar zelf de energie voor hebt. In Frankrijk bestaat er zelfs een systeem waarbij je deeltijds aan de slag kan blijven in de weken dat je geen chemobehandeling ondergaat. Er wordt rekening gehouden met je behandelplan en je kan bijvoorbeeld afwisselend een week wel en een week niet werken.

Kortom, ga zelf het gesprek aan met je behandelend arts over de termijn van je ziektebriefje. Er zijn ook nog andere opties dan meteen in ziekteverlof te gaan. Misschien wil je in het begin nog even aan het werk blijven en ook tijdens de behandeling zelf deeltijds aan de slag blijven. Het kan steeds geëvalueerd en bijgestuurd worden.

Gedeelde verantwoordelijkheid

Misschien heeft je behandelend arts of iemand anders uit het oncologisch team het thema werk reeds aangekaart. Vanuit het gangbare bio-psycho-sociale model wordt dan ook aangeraden om gezondheid te zien als méér dan louter de afwezigheid van ziekte. Het gaat zowel om fysieke als om sociale als om emotionele uitdagingen waar mensen mee geconfronteerd worden. We dienen het in zijn totaliteit te bekijken.

Gelukkig zijn er reeds heel wat zorgprofessionals die het volgende aangeven:

“Het onderwerp ‘werk’ kan al besproken worden bij diagnose.”

“Werken is een onderdeel van herstel en kan dus zeker al tijdens de behandeling.”

Maar tegelijkertijd bereikten ons ook heel wat verhalen waarin de zorgprofessionals op de rem gingen staan:

“Iemand met kanker blijft het best zo lang mogelijk ‘op ziekte staan’. Hij moet eerst volledig hersteld zijn vooraleer terug aan de slag te gaan?”

“De behandeling en de revalidatie moet de prioriteit zijn van de patiënt. Werk is daaraan ondergeschikt. Zo zie ik het.”

“Ik heb het nog nooit meegemaakt dat iemand effectief aan het werk gebleven is tijdens de chemo-behandeling.’

Vanuit I-KNOW-HOW stimuleren we dan ook actief een mentaliteitswijziging onder zorgprofessionals. We bieden hen vorming aan omtrent dit thema. Ook ervaringsdeskundigen of vrijwilligers die kankerpatiënten ondersteunen nodigen we uit om deze info door te nemen. Zij kunnen ook het verschil maken door werkgerelateerde vragen te capteren van personen met kanker. Meer info hierover? Klik hier.

Aanwezige bereidheid om te werken bij de werknemer

Onderzoek geeft aan dat werk een heel belangrijk thema blijft als iemand ziek is. De bereidheid om aan het werk te blijven is immers heel sterk aanwezig, zeker tijdens de diagnose-fase. In die fase is er vaak nog een heel sterk contact met de werkplek. Veelal is de werknemer sterk gemotiveerd om (nog even) te blijven werken om alles goed af te ronden zodat er geen losse eindjes zijn.

(eventueel onderstaande grafiek toevoegen ter duiding of niet)