Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 1: Regel 1:
Met kritische reflectie wordt de stap gemaakt van eersteoredeobservaties naar tweedeordeobrvaties.
Met kritische reflectie wordt de stap gemaakt van eersteoredeobservaties naar tweedeordeobrvaties.
[[Bestand:Tweedeordeobersvatie.jpg|gecentreerd|miniatuur|772x772px|Tweedeordeobservatie]]
[[Bestand:Tweedeordeobersvatie.jpg|gecentreerd|miniatuur|772x772px|Tweedeordeobservatie]]
{{Lesson Learned
{{Lesson Learned
|Heading=Kritische reflectie
|Heading=Kritische reflectie
|Summary=Met kritische reflectie wordt inzicht gekregen in de overtuigingen en beweegredenen van belanghebbenden.
|Summary=Reflectie op mijn persoonlijke leerdoelen in de minor, 21 april 2020
Toen ik aan de minor begon wist ik dat ik al over enkele kerncompetenties beschikte. Wellicht omdat ik van nature op zoek ben naar (speel)ruimte, een neiging die voor zover ik me kan herinneren al mijn hele leven aanwezig is en die tot spanning leidt als iets of iemand mij daarin beknot. Onbewust waren veel van mijn acties altijd al gericht op het creëren of behouden van ruimte en heb hierin een zekere sensitiviteit ontwikkeld. De minor als geheel, maar zeker ook het schrijven van reflecties helpen me enorm om acties bewuster en strategischer toe te passen.
Voordat ik met de minor startte en ging participeren in I KNOW HOW ging ik anders om met samenwerkingen dan nu. Stereotiep geformuleerd was vaak het volgende aan de hand: Binnen groeperingen zocht ik de ruimte en liepen anderen de gaten dicht. In eerste instantie reageerde ik daar inventief op; het stimuleerde mijn creativiteit in het zoeken naar steeds nieuwe ruimte. Die zoektocht ontaardde niet zelden in een eenzame worsteling totdat ik uit de groep stapte of mezelf er op de één of andere manier buiten wist te plaatsen. Dan kon ik weer ademhalen, mijn longen weer vol laten lopen met frisse lucht.
Afstand nemen, mezelf even buiten de situatie plaatsen, hoeft niet meteen een vertrek tot gevolg te hebben. Dat is erg “alles of niks” gedacht. Het is juist een kwaliteit die door een facilitator of change constructief kan worden ingezet. Hiermee creëer je ruimte voor jezelf om een andere rol te kunnen aannemen in het proces. Door het bewust in te zetten voelt het niet meer als een verlies, maar als een sturingsinstrument. Het is bijzonder prettig te merken dat ik me nog maar hoogst zelden alleen voel, steeds bewustere keuzes maak ten aanzien van mijn eigen rol in relatie tot voortdurend veranderende situaties en steeds beter in staat ben om naast mijn eigen leerproces de focus te houden op het vooruit helpen van de situatie.
Tot nu toe heeft de theorie me enorm geholpen om beter te begrijpen waarom ik doe zoals ik doe. Ik gebruik de theorie om mijn eigen handelen te kunnen uitleggen en het helpt me de richting te bepalen en keuzes te maken in situaties die zich binnen de projecten voordoen. De volgende stap die ik wil zetten is de theorie niet alleen te gebruiken als uitleg en verantwoording richting mezelf, maar ook om processen te kunnen analyseren en visualiseren richting anderen.
|Lesson Learned Tag=Social Theory
|Lesson Learned Tag=Social Theory
}}
}}

Versie van 20 mei 2020 14:45

Met kritische reflectie wordt de stap gemaakt van eersteoredeobservaties naar tweedeordeobrvaties.

Tweedeordeobservatie







Kritische reflectie

Reflectie op mijn persoonlijke leerdoelen in de minor, 21 april 2020 Toen ik aan de minor begon wist ik dat ik al over enkele kerncompetenties beschikte. Wellicht omdat ik van nature op zoek ben naar (speel)ruimte, een neiging die voor zover ik me kan herinneren al mijn hele leven aanwezig is en die tot spanning leidt als iets of iemand mij daarin beknot. Onbewust waren veel van mijn acties altijd al gericht op het creëren of behouden van ruimte en heb hierin een zekere sensitiviteit ontwikkeld. De minor als geheel, maar zeker ook het schrijven van reflecties helpen me enorm om acties bewuster en strategischer toe te passen. Voordat ik met de minor startte en ging participeren in I KNOW HOW ging ik anders om met samenwerkingen dan nu. Stereotiep geformuleerd was vaak het volgende aan de hand: Binnen groeperingen zocht ik de ruimte en liepen anderen de gaten dicht. In eerste instantie reageerde ik daar inventief op; het stimuleerde mijn creativiteit in het zoeken naar steeds nieuwe ruimte. Die zoektocht ontaardde niet zelden in een eenzame worsteling totdat ik uit de groep stapte of mezelf er op de één of andere manier buiten wist te plaatsen. Dan kon ik weer ademhalen, mijn longen weer vol laten lopen met frisse lucht. Afstand nemen, mezelf even buiten de situatie plaatsen, hoeft niet meteen een vertrek tot gevolg te hebben. Dat is erg “alles of niks” gedacht. Het is juist een kwaliteit die door een facilitator of change constructief kan worden ingezet. Hiermee creëer je ruimte voor jezelf om een andere rol te kunnen aannemen in het proces. Door het bewust in te zetten voelt het niet meer als een verlies, maar als een sturingsinstrument. Het is bijzonder prettig te merken dat ik me nog maar hoogst zelden alleen voel, steeds bewustere keuzes maak ten aanzien van mijn eigen rol in relatie tot voortdurend veranderende situaties en steeds beter in staat ben om naast mijn eigen leerproces de focus te houden op het vooruit helpen van de situatie. Tot nu toe heeft de theorie me enorm geholpen om beter te begrijpen waarom ik doe zoals ik doe. Ik gebruik de theorie om mijn eigen handelen te kunnen uitleggen en het helpt me de richting te bepalen en keuzes te maken in situaties die zich binnen de projecten voordoen. De volgende stap die ik wil zetten is de theorie niet alleen te gebruiken als uitleg en verantwoording richting mezelf, maar ook om processen te kunnen analyseren en visualiseren richting anderen.

Deze les is geleerd in:Koester de paradox!, Reflectie Contextueel denken, Reflectieverslag Ethics of Care, Reflectieverslag werkomgeving ZB, Reflexief domein, STARR 2, intervisie toepassen ethisch stappenplan, ethics of care - hoe ver mag je gaan bij vroegsignalering dementie?