Versie van 6 feb 2017 15:06

Douwe Eisenga (*1961) is geboren en getogen in Apeldoorn. Rond zijn negende wilde hij gitaar leren spelen. Zijn ouders daarentegen dachten dat orgel toepasselijker zouden zijn. Samen met de muziekhandel lukte het hen Eisenga over te halen en hij begon met orgellessen. Hierdoor verkreeg hij kennis van klassieke muziek en muziektheorie.

In zijn tienertijd was hij gefascineerd door punk, progressieve rock, symfonische pop en blues. Hij had bijvoorbeeld lp’s van John Mayall. Eisenga probeerde verschillende genres te imiteren op zijn elektrische orgel. Zijn eerste exemplaar was een Philicorda, een één-klaviers orgeltje van Philips. Eisenga studeerde aanvankelijk Sociologie aan de Rijksuniversiteit van Groningen (RUG), maar realiseerde zich al snel dat het niet de juiste opleiding voor hem was en besloot verder te gaan in de muziek.

Eisenga’s eerste compositie is Theme 1 voor piano (circa 1980). Sommige latere composities zijn gebaseerd op eerder geschreven werken. Zo vormde een thema geschreven in de periode voor zijn conservatoriumtijd de basis voor Requiem 1953.

Eisenga ontwikkelde het idee van het denken in cirkels en daardoor het creëren van een statische, muzikale omgeving. Deze houding contrasteert met elementen uit de romantische muziek. Eisenga is niet lyrisch over 19de eeuwse muziek. Volgens hem holt deze van climax naar climax. Muziek uit de Romantiek jaagt het geluk achterna. Volgens Eisenga probeert hij met zijn eigen muziek juist het geluk te onthullen. Hij claimt een muzikale omgeving te scheppen waarin het aangenaam vertoeven is. Vooral de componist Ton de Leeuw heeft een grote rol gespeeld in dit denkbeeld.

Zijn stijl is een opeenstapeling van diverse invloeden. Eisenga houdt van het luisteren naar barokmuziek, minimalistische, post-minimalistische en popmuziek. Al deze stijlen worden gecombineerd in zijn composities. Een belangrijk element in zijn muziek is bovendien de doorgaande ritmische beweging. Deze is ook aanwezig in barokmuziek. Herhalende patronen verschijnen in de composities van Eisenga, net zoals in de minimalistische muziek van Philip Glass. Eisenga's muziek heeft een ritmische oriëntatie en is tonaal. (Bron: Encyclopedie van Zeeland)

Catalogus: Artikel; Bladmuziek (, ); Boek (, ); Cd (, ); Dvd (, )

Douwe Eisenga

Schema: Muziek VN, Context: MIZ Musici
Voorbeeld van: TMZK Componist

Referenties

Douwe Eisenga, Encyclopedie van Zeeland, 2012.
Ton de Leeuw, Muziekencyclopedie, 2017.
Philip Glass, Wikipedia, 2016.
Artikel (Douwe Eisenga), ZB-catalogus, 2017.

@@ Regel 3: / Regel 3: @@
 In zijn tienertijd was hij gefascineerd door [[TMZK Punkmuziek|punk]], progressieve [[TMZK Rockmuziek|rock]], symfonische pop en [[TMZK Bluesmuziek|blues]]. Hij had bijvoorbeeld lp’s van John Mayall. Eisenga probeerde verschillende [[TMZK Muziekgenre|genres]] te imiteren op zijn elektrische orgel. Zijn eerste exemplaar was een Philicorda, een één-klaviers orgeltje van Philips. Eisenga studeerde aanvankelijk Sociologie aan de Rijksuniversiteit van Groningen (RUG), maar realiseerde zich al snel dat het niet de juiste opleiding voor hem was en besloot verder te gaan in de muziek.
-Eisenga’s eerste compositie is Theme 1 voor piano (ca. 1980). Sommige latere composities zijn gebaseerd op eerder geschreven werken. Zo vormde een thema geschreven in de periode voor zijn conservatoriumtijd de basis voor Requiem 1953.
+Eisenga’s eerste compositie is Theme 1 voor piano (circa 1980). Sommige latere composities zijn gebaseerd op eerder geschreven werken. Zo vormde een thema geschreven in de periode voor zijn conservatoriumtijd de basis voor Requiem 1953.
-Eisenga ontwikkelde het idee van het denken in cirkels en daardoor het creëren van een statische, muzikale omgeving. Deze houding contrasteert met elementen uit Romantische muziek. Eisenga is niet lyrisch over 19e eeuwse muziek. Volgens hem holt deze van climax naar climax. Muziek uit de Romantiek jaagt het geluk achterna. Volgens Eisenga probeert hij met zijn eigen muziek juist het geluk te onthullen. Hij claimt een muzikale omgeving te scheppen waarin het aangenaam vertoeven is. Vooral de componist {{Cite|resource=Ton de Leeuw|name=Ton de Leeuw|dialog=process-linkwebsite-dialog}} heeft een grote rol gespeeld in dit denkbeeld.
+Eisenga ontwikkelde het idee van het denken in cirkels en daardoor het creëren van een statische, muzikale omgeving. Deze houding contrasteert met elementen uit de romantische muziek. Eisenga is niet lyrisch over 19de eeuwse muziek. Volgens hem holt deze van climax naar climax. Muziek uit de Romantiek jaagt het geluk achterna. Volgens Eisenga probeert hij met zijn eigen muziek juist het geluk te onthullen. Hij claimt een muzikale omgeving te scheppen waarin het aangenaam vertoeven is. Vooral de [[TMZK Componist|componist]] {{Cite|resource=Ton de Leeuw|name=Ton de Leeuw|dialog=process-linkwebsite-dialog}} heeft een grote rol gespeeld in dit denkbeeld.
 Zijn stijl is een opeenstapeling van diverse invloeden. Eisenga houdt van het luisteren naar [[TMZK Barokmuziek|barokmuziek]], minimalistische, post-minimalistische en [[TMZK Popmuziek|popmuziek]]. Al deze stijlen worden gecombineerd in zijn composities. Een belangrijk element in zijn muziek is bovendien de doorgaande ritmische beweging. Deze is ook aanwezig in barokmuziek. Herhalende patronen verschijnen in de composities van Eisenga, net zoals in de minimalistische muziek van {{Cite|resource=Philip Glass|name=Philip Glass|dialog=process-linkwebsite-dialog}}. Eisenga's muziek heeft een ritmische oriëntatie en is tonaal. (Bron: {{Cite|resource=Douwe Eisenga|name=Encyclopedie van Zeeland|dialog=process-linkwebsite-dialog}})