LC 00028: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
De ''sense of urgency'' voor een duurzame samenleving is aanwezig. Het is geen optie meer, maar bittere noodzaak. Duurzaamheid kent vele facetten: woning, zorg, herbruikbare goederen (circulaire economie). Dit is geen taak die de overheid alleen kan aanpakken, niet gewenst, maar ook niet meer mogelijk. De tijden zijn veranderd. Door opkomende economieën, klimaatwijzigingen, en problematiek als vergrijzing komt de verzorgingsmaatschappij die we kennen, of liever gezegd, kenden, steeds meer onder druk te staan. De overheid is niet meer in staat deze uitdagingen alleen te adresseren. Daarvoor zijn de (financiële) middelen ontoereikend waardoor burgerparticipatie een noodzakelijk gegeven is. | |||
Burgerparticipatie is geen doel op zich, maar een noodzakelijk middel voor het groeien naar een duurzame samenleving. Sommigen zien burgerparticipatie als een ordinaire bezuinigingsmaatregel in de zin dat de overheid taken afstoot naar de burger. Dit is niet de intentie van de overheid. Echter zonder een heldere visie te geven op burgerparticipatie is deze kijk op de zaak goed invoelbaar: "Ik heb recht op goede zorg omdat ik mijn hele leven hard mijn steentje heb bijgedragen" is dan het veel gehoorde argument. Maar met beperkte middelen gaat deze vlieger niet meer op. | |||
Een nieuwe visie op burgerparticipatie is gewenst. We moeten naar een samenleving toe waar we op een slimmere manier elkaars kwaliteiten gaan benutten. Het individu draagt bij aan de samenleving waar hij ook deel vanuit maakt. Niet als beperking op individuele vrijheden en rechten, maar vanuit de holistische gedachte dat we door samenwerking meer tot stand kunnen brengen. Het geheel (samenleving) is dan meer dan de som der delen (individuen). Overigens, de samenleving is niet alleen een verzameling burgers, ook de overheid en het bedrijfsleven behoren tot de samenleving. De "wij-zij" tegenstelling tussen overheid en burger wordt verlaten en maakt plaats voor een "door ons" insteek. De consequentie hiervan is dat burger en overheid (meer) op gelijke voet komen te staan: {{Internal link|link=LC 00025|name=burgerkracht met burgermacht}}. Er is dan sprake van burger- en overheidsparticipatie. | |||
Zover zijn we nog niet. De idee dat we een transitie moeten maken van een wij-zij (inwoner versus overheid) naar een door ons vormgegeven samenleving is nog niet bij iedereen gevoeld of doorleefd, zowel bij de overheid, bij de inwoner en bij zorg- en andere faciliterende organisaties. Een veelzeggend voorbeeld is dat bij de overgang van Porthos van min of meer zelfstandige organisatie naar onderdeel van de gemeente Sluis daarmee ook het email-domein is veranderd naar die van de gemeente Sluis. Porthos medewerkers geven aan dat ze nu door sommige burgers worden gezien als één van hen. | |||
Een proces moet op gang worden gebracht om toe te groeien naar nieuwe rollen voor iedere betrokkene: burger- en overheidsemancipatie. Een heldere, transparante visie is dan gewenst. Een zeer goede aanzet is gedaan in de {{cite|resource=File:160202 Structuurvisie lowres.pdf|name=integrale structuurvisie}}, maar nu nog de slag naar de burger om gezamenlijk de duurzame samenleving vorm te geven. | |||
{{Light Context | {{Light Context | ||
|Supercontext=PR SSM 00024 - resultaten | |Supercontext=PR SSM 00024 - resultaten | ||
Versie van 17 feb 2016 12:35
De sense of urgency voor een duurzame samenleving is aanwezig. Het is geen optie meer, maar bittere noodzaak. Duurzaamheid kent vele facetten: woning, zorg, herbruikbare goederen (circulaire economie). Dit is geen taak die de overheid alleen kan aanpakken, niet gewenst, maar ook niet meer mogelijk. De tijden zijn veranderd. Door opkomende economieën, klimaatwijzigingen, en problematiek als vergrijzing komt de verzorgingsmaatschappij die we kennen, of liever gezegd, kenden, steeds meer onder druk te staan. De overheid is niet meer in staat deze uitdagingen alleen te adresseren. Daarvoor zijn de (financiële) middelen ontoereikend waardoor burgerparticipatie een noodzakelijk gegeven is.
Burgerparticipatie is geen doel op zich, maar een noodzakelijk middel voor het groeien naar een duurzame samenleving. Sommigen zien burgerparticipatie als een ordinaire bezuinigingsmaatregel in de zin dat de overheid taken afstoot naar de burger. Dit is niet de intentie van de overheid. Echter zonder een heldere visie te geven op burgerparticipatie is deze kijk op de zaak goed invoelbaar: "Ik heb recht op goede zorg omdat ik mijn hele leven hard mijn steentje heb bijgedragen" is dan het veel gehoorde argument. Maar met beperkte middelen gaat deze vlieger niet meer op.
Een nieuwe visie op burgerparticipatie is gewenst. We moeten naar een samenleving toe waar we op een slimmere manier elkaars kwaliteiten gaan benutten. Het individu draagt bij aan de samenleving waar hij ook deel vanuit maakt. Niet als beperking op individuele vrijheden en rechten, maar vanuit de holistische gedachte dat we door samenwerking meer tot stand kunnen brengen. Het geheel (samenleving) is dan meer dan de som der delen (individuen). Overigens, de samenleving is niet alleen een verzameling burgers, ook de overheid en het bedrijfsleven behoren tot de samenleving. De "wij-zij" tegenstelling tussen overheid en burger wordt verlaten en maakt plaats voor een "door ons" insteek. De consequentie hiervan is dat burger en overheid (meer) op gelijke voet komen te staan: burgerkracht met burgermacht. Er is dan sprake van burger- en overheidsparticipatie.
Zover zijn we nog niet. De idee dat we een transitie moeten maken van een wij-zij (inwoner versus overheid) naar een door ons vormgegeven samenleving is nog niet bij iedereen gevoeld of doorleefd, zowel bij de overheid, bij de inwoner en bij zorg- en andere faciliterende organisaties. Een veelzeggend voorbeeld is dat bij de overgang van Porthos van min of meer zelfstandige organisatie naar onderdeel van de gemeente Sluis daarmee ook het email-domein is veranderd naar die van de gemeente Sluis. Porthos medewerkers geven aan dat ze nu door sommige burgers worden gezien als één van hen.
Een proces moet op gang worden gebracht om toe te groeien naar nieuwe rollen voor iedere betrokkene: burger- en overheidsemancipatie. Een heldere, transparante visie is dan gewenst. Een zeer goede aanzet is gedaan in de integrale structuurvisie, maar nu nog de slag naar de burger om gezamenlijk de duurzame samenleving vorm te geven.