LC 00687

Figuur 1: Theoretisch concept van de relaties tussen zeewier- en mosselteelt.

Theoretisch kunnen zeewierkweek en mosselkweek elkaar positief en/of negatief beïnvloeden, via de volgende mechanismen:

Positieve feedback :

1. Mosselen filtreren microalgen en andere deeltjes uit het water en maken daardoor het water helderder (verbeterd lichtklimaat) waardoor er meer licht doordringt in het water en de zeewieren beter groeien.
2. Mosselen scheiden o.a. ammonium uit in opgeloste vorm (excretie) en dit nutriënt kan direct gebruikt worden voor groei van zeewieren.
3. Mosselen scheiden onverteerde deeltjes als faeces uit, dat naar de bodem zakt en daar afbreekt tot nutriënten die weer gebruikt kunnen worden door zeewieren
4. Zeewier neemt CO₂ op en verhoogt daarmee de pH van het water (minder verzuring) waardoor mogelijk een dikkere mosselschelp en de kwaliteit van het mosselen verbetert.
5. Zeewier produceert zuurstof, verhoogt daarmee de concentratie ervan en dat heeft een positieve invloed op mosselen

Negatieve feedback:

1. Lijnen met zeewier remmen de stroming af (< hydrodynamica) en daarmee de aanvoer van microalgen waardoor er minder voedsel voor mosselen beschikbaar zijn. Dit kan resulteren  in een verminderde groei van de mosselen.
2. Zeewier gebruikt aanwezige nutriënten stikstof (N) en fosfor (P) op de productielocatie. En concurreert daarmee met natuurlijke microalgen groei, die het voedsel voor de mosselen zijn.
3. Meer zeewier op een productielocatie van mosselen kan leiden tot meer aangroei op de mosseltouwen.
4. Mosselzaadval op het zeewier.
5. Mogelijke beschaduwing door mosselen van zeewier