Tuba
Formele omschrijving
Er is een aantal instrumenten dat "tuba" wordt genoemd. Het koperen blaasinstrument heeft drie tot zes, soms zeven ventielen en speelt in het lagere register. De tubafamilie omvat het euphonium, ook wel tenortuba genoemd, tot en met de bastuba. Deze instrumenten zijn in de 19de eeuw ontwikkeld nadat het ventiel of piston werd verbeterd en meer en meer werd toegepast. Voorloper van de tuba was de ophicleïde, een instrument dat uiterlijk veel op de fagot lijkt, maar tot de familie koperen blaasinstrumenten hoort door de manier van toonvorming. Het register van dit instrument was ongeveer dat van het euphonium. Adolphe Sax heeft met zijn saxhoorn-familie een iets engere basisvorm van de tuba gebruikt: van de hoge Eb-bugel tot en met de laagste, grote, Bb-bastuba.
Een instrument dat ook de naam "tuba" voert, is de Wagnertuba. Dit instrument, genoemd naar en gebruikt door Richard Wagner in zijn werken, heeft de karakteristieken van zowel tuba als hoorn. De vele variaties van de tuba en flexibiliteit in toon zorgen ervoor dat het instrument op veel manieren wordt toegepast. In harmonie, fanfare en brassband vormt de tubagroep het fundament in basvoering, maar speelt tevens als lyrische tenor een belangrijke rol. (Bronnen: Grove Music Online (GMO); Wikipedia)
Catalogus: Boek (, ); Bladmuziek (, ); Cd (, )
Schema: Muziek VN,
Context: Blaasinstrumenten
Overkoepelend: TMZK Saxhoorn, TMZK Transponerend instrument
Verwant: TMZK Tubaïst
Referenties
- Grove Music Online (GMO), Oxford University Press, 2007.
- Adolphe Sax, Wikipedia, 2016.
- Tuba (instrument), Wikipedia, 2016.