Ongelijk verdeeld

De lusten en lasten van het toerisme zijn niet gelijkmatig verdeeld. Wel zijn ze vaak verklaarbaar. Langs de kust zijn weliswaar de lasten hoog, maar kunnen de lusten ook hoog zijn. Inwoners hebben dan vaak zelf direct (economisch) voordeel doordat zij bijvoorbeeld in de sector werken, eigen recreatiebedrijf hebben, een vakantiewoning verhuren of simpelweg genieten van de gezelligheid en de vele strandpaviljoens in de buurt. Hierdoor is er per saldo steun voor het toerisme. Dit ligt anders voor inwoners aan de kust die niet financieel afhankelijk zijn van het toerisme en bijvoorbeeld veel problemen hebben om na het werk de auto weer in de straat te kunnen parkeren.

Een ander voorbeeld is het sentiment bij inwoners in een ‘doorvoer kern’. Dit is een woonkern waar veel toeristisch vervoer doorheen gaat om bijvoorbeeld de kust te bereiken. De inwoners profiteren dan niet van het toerisme. Zij ervaren vooral de lasten.

Er is ook verschil in de ervaren lusten en lasten van de inwoners aan de kust versus in het binnenland. Waar inwoners aan de kust last hebben van de drukte zitten de inwoners (of de bestuurders) in het binnenland soms te springen om extra bezoekers zodat de lokale supermarkt en café levensvatbaar blijven. Deze gemeenten zien kansen om hun aanbod aan verblijfsaccommodaties uit te breiden en daarmee de leefbaarheid van de regio te vergroten. Het dossier spreiding in ruimte gaat hier verder op in.